Schoonheids-specialist(e)
Wie de activiteit van schoonheidsspecialist(e) wil uitoefenen, moet naast de basiskennis bedrijfsbeheer ook de sectorale beroepsbekwaamheid bewijzen.
Vereisten voor de inschrijving in de Kruispuntbank van Ondernemingen voor de activiteit van schoonheidsspecialist(e):
Het ondernemingsloket waar u de (wijziging van de) inschrijving vraagt, gaat na of de onderneming aan de voorwaarden voldoet.
Definitie
Onder de activiteit van schoonheidsspecialist(e) moet worden verstaan: het verzorgen van het menselijk lichaam, alleen om het uiterlijk van de mens:
- in stand te houden
- of mooier te maken.
Deze zorgen omvatten ook het epileren en de semi-permanente make-up.
Wie moet de sectorale beroepsbekwaamheid bewijzen?
De personen die de sectorale beroepsbekwaamheid moeten bewijzen zijn dezelfde personen als die welke de basiskennis bedrijfsbeheer moeten bewijzen.
Uitzondering
Volgende activiteiten vallen niet onder de reglementering:
- het aanbrengen van permanente tatoeëring, en het wijzigen of verwijderen daarvan,
- het piercen,
- het versieren, verlengen of modelleren van teen- of vingernagels,
- het plaatsen van kunstnagels,
- het grimeren,
- het verzorgen van het hoofdhaar,
- de dentaaltechnische verzorging,
- de voetverzorging,
- het masseren.
Hoe de sectorale beroepsbekwaamheid bewijzen?
De sectorale beroepsbekwaamheid kan op drie manieren bewezen worden:
- een akte: artikel 9 van het koninklijk besluit van 21/12/2006 bepaalt welke akten in aanmerking komen. Voor akten die u niet onmiddellijk terugvindt, kunt u de diplo-databank raadplegen.
- voldoende praktijkervaring: u moet binnen de laatste vijftien jaar een praktijk bewijzen van:
- drie jaar indien u zelfstandige in hoofdberoep was of voltijds en effectief als geschoold arbeider werkte.
- vijf jaar indien u zelfstandige in bijberoep was of deeltijds als geschoold arbeider werkte.
- wie geen geldig diploma of onvoldoende praktijkervaring heeft, kan een examen afleggen bij de Centrale Examencommissie. Het examen handelt over de sectorale beroepsbekwaamheid vastgelegd in artikel 8 van het KB van 21/12/2006.
Vrijstelling voor enkele ondernemingen
Enkele ondernemingen moeten de beroepsbekwaamheid niet bewijzen:
- de onderneming die geen kleine of middelgrote onderneming is in de zin van de kmo-programmawet van 10/02/1998,
- de onderneming die geen handels- of ambachtsactiviteiten uitoefent,
- de ondernemingen die ingeschreven waren als handels- of ambachtsonderneming op het moment van het in voege treden van de reglementering (deze datum verschilt van activiteit tot activiteit),
- de overnemer van een bestaande zaak (gedurende één jaar),
- de overlevende echtgenoot van een overleden ondernemingshoofd,
- de overlevende wettelijke samenwonende van een overleden ondernemingshoofd,
- de overlevende partner van een overleden ondernemingshoofd die minstens zes maanden samenwoonde met dat overleden ondernemingshoofd,
- de kinderen van het overleden ondernemingshoofd gedurende een periode van drie jaar,
- ingeval van een vennootschap en voor zover hij/zij benoemd is tot verantwoordelijke voor het dagelijkse bestuur:
- de overlevende echtgenoot van de overleden verantwoordelijke voor het dagelijkse bestuur,
- de overlevende wettelijk samenwonende van de overleden verantwoordelijke voor het dagelijkse bestuur,
- de overlevende partner van de overleden verantwoordelijke voor het dagelijkse bestuur voor zover hij er sinds minstens zes maanden mee samenwoonde.
Onderdanen van een lidstaat
Onderdanen van een lidstaat van de Europese Economische Ruimte (Europese Unie + Noorwegen, IJsland en Liechtenstein) of Zwitserland kunnen hun in die landen behaalde beroepsbekwaamheid bovendien bewijzen met toepassing van de rechten die hun worden verleend in het kader van de Europese Richtlijn 2005/36 betreffende de erkenning van beroepskwalificaties zoals omgezet door het koninklijk besluit van 17/8/2007.